گیاهخواری
خطر گسترش بسیاری از انواع مختلف سرطان در بین گیاهخواران نسبت به گوشتخواران کمتر است
نخستین یافته ها در باب گیاهخواری به قرن ششم پیش از میلاد به هند، یونان و تمدن یونانی در جنوبی ترین نقطه ایتالیا باز میگردد. در تمام موارد یافت شده اساس گیاهخواری به شدت بر پایه این امر استوار بود که به حیوانات صدمه ای وارد نشود. در هند این روند صلح با حیوانات آهیمسا یا عدم خشونت خوانده میشد و سبک متعارفی بین مذهبیون و فلاسفه بود.
گرایش امپراطوری روم به مذهب مسیحت، عملا تمامی آثار گیاهخواری را از اروپا محو نمود. بسیاری از فرقه های رهبانی در اروپای قرون وسطی خوردن گوشت را در مواردی ممنوع یا محدود کردند و این امر را قربانی کردن خوی انسانی و ریاضت تلقی میکردند، اما در هیچ یک از این فرقه ها از خوردن ماهی اجتناب نمیشد. تا اینکه در قرن نوزدهم و بیستم دوباره گیاهخواری جایگاه خود را در جوامع غربی باز نمود و شروع به گسترش کرد.
انجمن گیاهخواران در سال ۱۸۴۷در انگلستان تاسیس شد؛ متعاقبا انجمن های دیگری در آلمان، هلند و دیگر کشورهای اروپایی به تبعیت از انجمن اولیه شکل گرفتند. تبِ گیاهخواری در طول قرن بیستم به سرعت سرتاسر جوامع غربی را فرا گرفت. انگیزه مردم اغلب دلایلی چون اخلاقیات، مسائل محیطی یا اقتصادی بود و گاهی ترکیبی از دو یا سه دلیل. تخمین زده شده که تقریبا ۷۰٪ ازlacto-vegetarians در هند زندگی میکنند. تقریبا ۲۰٪ تا ۴۲٪ از جمعیت هند گیاهخوار هستند...
برخی از مطالعات انجام شده در این زمینه دال بر آن است که خطر گسترش بسیاری از انواع مختلف سرطان در بین گیاهخواران نسبت به گوشتخواران کمتر است. مطالعاتی که اخیرا از سوی محققان بریتانیای کبیر در مرکز تحقیقات موثر در آینده اروپائیان صورت پذیرفت، اثبات کرد که خطر ابتلا به انواع سرطان در گیاهخواران به طور قابل توجهی پایینتر از گوشتخواران است.
چهار گونه اصلی گیاهخواران عبارتند از :
یک وعده غذایی گیاهی با خرد کردن گیاهان به قطعات کوچک آماده می شود)
Lacto-vegetarians ، آنها محصولات لبنی مصرف میکنند اما تخم مرغ نه. اکثر آنها عسل نیز میخورند.
Ovo-vegetarians، آنها تخم مرغ میخورند اما لبنیات نمیخورند. اکثر آنها عسل میخورند.
Lacto-ovovegetarians، آنها هم لبنیات میخورند و هم تخم مرغ. اکثر آنها عسل هم میخورند.
Vegans، فقط غذاهای رستنی مصرف میکنند (لبنیات، تخم مرغ و عسل در رژیم آنها جایی ندارد).